Met de kippen op stok

Ik wou in Amsterdam wonen. Al heel lang en heel graag. Maar ik woon in Volendam, in een superfijn nieuwbouwhuis met leuke buren, lieve buurtkinderen en op 50 meter afstand van de school waar mijn dochter op zit. Dus een verhuizing naar een appartement op de derde verdieping van een herenhuis in een straat achter de Albert Cuypmarkt zat er niet in. Bovendien ziet mijn man het niet zitten in een stad te wonen.

Dus genoot en geniet ik nog steeds van het beste van beide werelden; ik werk in Amsterdam, fiets door de binnenstad richting Zuidas en pak na het stallen van mijn fiets de bus weer richting dorp.

Maar nu, nu ik van fietsen mijn nieuwe sport heb gemaakt, kom ik door gehuchten als Warder, Oosthuizen, Kwadijk, Broek in Waterland en heeft de wens een riant appartement te betrekken aan het Vondelpark plaats gemaakt voor het kopen van een klein, lieflijk boerderijtje op het platteland. Liefst zo dicht mogelijk bij de bewoonde en beschaafde wereld, maar toch ver genoeg om land te hebben voor een paard, kippen, twee koeien, een geit en een hond.

En dan lekker buiten zijn, moestuintje bewerken waar de rijpe aardbeien me tegemoet blozen, de radijzen niet om aan te slepen zijn en we onze buiken rond kunnen eten aan de wortelen. Onze dochter in overall en regenlaarzen banjerend over het erf waar de kippen al kakelend voor haar wegrennen en waar ze haar kleine pony kan borstelen en verzorgen.

Ja, dat zie ik wel zitten. Al zie ik het beeld nu in gedachten voornamelijk in lentesferen en voorzie ik niet de zwarte avonden wanneer de onverlichte straten in ons gehucht leeg en stil zijn. En dat er niet veel meer is dan een supermarkt en buurtcafé. Dat een bibliotheek iets is waarvoor je de bus moet pakken en dat mijn twintig buren tellend dorp weet welke krant ik lees en op welke avonden ik achter mijn laptop zit.

Vandaar ook dus dat we blijven waar we wonen. Maar dat neemt niet weg dat ik graag twee kippen in mijn achtertuin zou willen; leuk voor de kinderen, het brengt je dichter bij de natuur en met een beetje mazzel kan ik mijn buren de stank- en geluidsoverlast doen vergeten door dagelijks verse eieren bij ze aan de deur te hangen.

Beetje boerin zijn in een nieuwbouwwijk op een steenworp afstand van de grote stad.