Het V-Virus

Het zomert en iedereen is er vol van. Niet alleen het kwik stapt uit zijn comfort zone, ook de witte benen begeven zich op plaatsen waar je het eigenlijk niet zou willen. De zomer is namelijk niet alleen maar rozengeur en zonneschijn. Dertig graden celcius gaat vaak hand in hand met komkommertijd waardoor dagbladen als De Telegraaf met schreeuwende adviezen gaan koppen 'HOU HET KOEL!' (is het niet sowieso een natuurlijke reactie om de schaduw op te zoeken bij hitte?), en Facebook verandert in Strand-, dan wel Barbecue-, dan wel Voetenfoto-, dan wel Zwembadboek. Je zou bijna willen dat de zomer voorbij was.

Om maar niet te spreken van de vakantiestress die regeert tot het punt dat de hele huisraad en zijn bezitters in de gewassen en gewaxte auto zit.

Doorgaans ben ik relaxt, hou ik mijn hoofd ook koel, maar kennelijk wil dat niet lukken als de datum van vertrek binnen nu en twee dagen is. Dan verandert mijn hoofd in een to-do lijstje, mijn huis in formaat kasteel dat ik schoon wil achterlaten en mijn humeur in een actieve vulkaan, magma spuwend op onverwachte momenten. Ik ben dan niet prettig voor mijn omgeving en dan druk ik me nog zeer voorzichtig uit. En die dertig graden helpen ook niet echt mee.

Een fietspomp die om onduidelijke redenen geen lucht pompt in de slappe banden kan ik in deze 48 uur gewoon niet hebben. Ook voor een kind dat lief kaarten voor de oma's wil maken, met mij, kan ik geen geduld opbrengen. Of een muis die blijft hangen waardoor ik geen nummers meer kan toevoegen aan de wachtrij in de Sonos applicatie... Gekmakend. Op dat moment.

Mijn inpaklijstje beslaat nog geen A4, maar God, er lijkt geen eind aan te komen en dan is het nog maar de vraag of alles in de Skoda zal passen.

Vroeger vond ik mijn moeder stapelgek als ze soortgelijke symptomen vertoonde en leed aan het V-Virus. Hoezo jezelf in het zweet werken door je huis van boven naar beneden schoon te lappen voordat je (slechts) twee weken de deur achter je dichttrekt? Alsof je nog nooit in periodes hebt verkeerd waarin je je huishoudelijke taken tijdelijk links liet liggen om wat voor reden dan ook. En alsof je dat douchematje niet na je vakantie bij de badlakens kunt gooien bij thuiskomst. Kolder en dwaasheid.

Hoe dan ook ben ik blij nu het netjes is bij me, ook in de wetenschap dat die extra keer stofzuigen echt geen verschil zal maken; de kat neemt de honneurs waar in onze afwezigheid en zal daarbij niet kijken op een haartje of duizend, een ander neveneffect van een tropische uitschieter: de verruiling van de wintervacht voor een zomervacht. En dat zullen we weten ook.

Enfin, met de hotelreservering voor Le Havre uitgeprint voor mijn neus zal die kattenvacht of de ongewassen handdoeken mij op dit moment een rotzorg zijn; nu maar hopen dat het in Bretagne dertig graden is!

LekkerSimpel houdt het schrijven voor gezien voor twee weken.

Ik wens iedereen een geweldige en rustgevende vakantie toe, gevuld met dat wat je leuk vindt. Jullie horen van mij en van Frankrijk en van het tentavontuur en hoe de stokbroden in het westen van Frankrijk smaakten.

Je souhaite à tous d'excellentes vacances!